Budynek powstał w latach 1899-1902 jako obiekt mieszkalny dla członków zarządu Młynów Rothera; do 1908 zrealizowano towarzyszące zabudowania gospodarcze. Jest przykładem stylu neoromantycznego, typowego dla przełomu XIX/XX wieku. Po II wojnie światowej został przejęty przez Skarb Państwa i przekazany w dzierżawę Państwowym Zakładom Zbożowym, zachowując jednak funkcję mieszkalną. W 1975 roku przeszedł w użytkowanie, a w 1994 roku stał się własnością Muzeum Okręgowego im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy. Mieściły się tutaj działy Numizmatyki, Grafiki i Inwentaryzacji oraz pracownie fotograficzna i konserwacji, a w przyległym budynku gospodarczym pracownia plastyczna. Obecnie prezentowana jest stała ekspozycja twórczości Leona Wyczółkowskiego.