Blog Muzeum Okręgowego w Bydgoszczy

opracowała: Katerina Niemiec-Miskiewicz /Centrum Edukacji Muzealnej MOB/

Fortuna czy Panna Wodna ze Skarbu Bydgoskiego jest pięknym przykładem popularnego od XV do XVII wieku motywu figuralnego. Postać kobiety z rybim ogonem najczęściej wykonywana ze złota i bogato kameryzowana perłami, rubinami, a od końca XVI wieku również diamentami, była zazwyczaj włączana w kompozycję z masywnych, wysadzanych klejnotami i ozdobionych barwną emalią zawieszeń. Zawieszenie, które dzisiaj moglibyśmy nazwać po prostu wisiorem, mogło być na przykład częścią dużych rozmiarów naszyjnika, tak zwanego noszenia, które składało się z łańcucha o masywnych, często ażurowych ogniwach lub z połączonych ze sobą rozet. Zarówno ogniwa łańcucha, jak i rozety były bogato zdobione kamieniami jubilerskimi i emalią.

opracowała: Katerina Niemiec-Miskiewicz /Centrum Edukacji Muzealnej MOB/

Jest takie miejsce na wystawie poświęconej jubileuszowi naszego muzeum, które wywołuje konsternację, sprawia, że osoby zwiedzające zatrzymują się na chwilę w lekkim zdumieniu lub otwarcie wyrażają swoje zdziwienie, a nawet dezaprobatę tym, co widzą. Niezaprzeczalnym jest fakt, że eksponat, o którym mowa może być dla niedoświadczonego odbiorcy niezrozumiały, a nawet przedstawiać sobą punkt zapalny ekspozycji, wobec którego odbiorcy, niemający do czynienia z dyskursem sztuki współczesnej są bezsilni. Owa bezsilność z kolei wyraża się poprzez dezaprobatę lub pozorną obojętność czy ignorowanie dzieła artystycznego.

opracowała: Katerina Niemiec-Miskiewicz /Centrum Edukacji Muzealnej MOB/

Już dawno historycy zorientowali się, że słynne powiedzenie Cycerona: „Historia vitae magistra est” można włożyć między bajki, wyjmując jedynie po to, aby zabłysnąć co jakiś czas znajomością łacińskich sentencji. Nowa humanistyka proponuje zamiast nadziei na to, że ludzkość nauczy się czegoś na błędach, działanie w kierunku antycypacji, zakładającej refleksję na temat minionych wydarzeń w celu podjęcia próby uniknięcia podobnych scenariuszy w przyszłości. Takim celom może służyć wystawa „Prowokacja bydgoska 1981”, mająca wyraźny wymiar polityczny. Zdaniem francuskiego filozofa Jacques’a Rancièr’a artyści swoją twórczością potrafią wpłynąć na postrzeganie świata, zmienić punkt widzenia i odnoszenia się do zjawisk, natomiast polityka jest sferą walki o wizerunek świata i w tym tkwi jej artystyczny wymiar – tu tkwi udział polityczności w sztuce.

opracował: Dariusz Okoński /Apteka pod Łabędziem MOB/

„Do zakochania jeden krok…” w piosence Andrzeja Dąbrowskiego mówi o doświadczeniu milionów ludzi na całym świecie. Zakochanie przychodzi nagle i angażuje całego człowieka z jego zmysłami i rozumem. To dziecko miłości, które w przyszłości może rozwinąć się w dojrzałą postać nastawioną na trwałą relację. Doświadczenie to obejmuje całe ludzkie życie, od poczęcia aż do śmierci. Co więcej, jest obecne nawet wówczas, gdy człowiek się jeszcze nie począł, ale już gdzieś w sercu i umyśle przyszłego rodzica pojawia się jako nieodparte pragnienie przyszłego potomka. Sięgając ponownie poza granice ludzkiej egzystencji, jest tak bardzo namacalne w relacji do kochanych i bliskich nam osób, które odeszły.